Granica praw człowieka

Każdego dnia na polskiej granicy ludzie proszą o ochronę, jednak nie wszystkie prośby są „słyszane”. Życie uchodźców jest zagrożone, a władze działają niezgodnie z prawem.

To dzieje się tutaj. To dzieje się teraz.

HISTORIE LUDZI UBIEGAJĄCYCH SIĘ O OCHRONĘ

Sitora i Sanjar 16 razy bezskutecznie stawiali się na przejściu granicznym w Terespolu prosząc o udzielenie ochrony międzynarodowej. Straż Graniczna za każdym razem odsyłała ich po wizę. Przed decyzją o opuszczeniu ojczyzny obydwoje pracowali jako dziennikarze. Sitora swoje pierwsze dziennikarskie kroki stawiała w kanale telewizyjnym opozycyjnej Islamskiej Partii Odrodzenia Tadżykistanu, która w 2015 roku została uznana za grupę terrorystyczną i zdelegalizowana. W konsekwencji większość jej członków została skazana i pozbawiona wolności, a osoby zaangażowane w działalność opozycyjną – zwłaszcza aktywiści, dziennikarze i prawnicy – nie uniknęli prześladowań ze strony władz. Sitora i Sanjar do Polski wjechali dopiero za 17 razem, po interwencji wielu organizacji pozarządowych. Szczęśliwie udało im się znaleźć bezpieczną przystań w Warszawie, gdzie urodziła im się córeczka. W marcu 2019 r. otrzymali status uchodźcy.

Imran Salamow pochodzi z Czeczenii, przez lata był wielokrotnie zatrzymywany i torturowany. Ucieczka wraz z rodziną była jedyną szansą by uniknąć dalszych prześladowań. Według relacji uchodźców z Brześcia, w Czeczenii mogą mieć miejsce pozasądowe egzekucje popełniane w ramach operacji sił bezpieczeństwa, zagrożeni są obrońcy praw człowieka, dziennikarze, a także każdy, kto nie zgadza się z obecną władzą. Imran w 2017 r. 8 razy próbował złożyć wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej w Polsce. Strażnicy Graniczni za każdym razem odsyłali go na Białoruś. Podczas kolejnej próby wyjazdu z Brześcia do Terespola został zatrzymany i odesłany do Rosji. Odnaleziono go dopiero po wielu miesiącach, które spędził w areszcie w Groznym. Był oskarżony o przynależność do zakazanej grupy zbrojnej w Czeczenii. W czerwcu br. Sąd Rejonowy w Groznym oddalił wszystkie postawione mu zarzuty.

KALENDARIUM WYDARZEń

previous arrow
next arrow
previous arrownext arrow
Slider

Interwencja na granicy

7.03.2017 r. grupa 14 adwokatów z Warszawy na polsko-białoruskim przejściu granicznym Brześć-Terespol udzielała pomocy osobom, które ubiegają się o ochronę międzynarodową w Polsce. Pełnomocnicy reprezentowali 26 osób z 151, które pojawiły się tego dnia na granicy, żadnej z tych osób nie udało się złożyć wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej.

RAPORTY

"Cudzoziemcowi, który w Rzeczypospolitej Polskiej poszukuje ochrony przed prześladowaniem, może być przyznany status uchodźcy zgodnie z wiążącymi Rzeczpospolitą Polską umowami międzynarodowymi."
KONSTYTUCJA RP
"Żadne Umawiające się Państwo nie wydali lub nie zawróci w żaden sposób uchodźcy do granicy terytoriów, gdzie jego życiu lub wolności zagrażałoby niebezpieczeństwo ze względu na jego rasę, religię, obywatelstwo, przynależność do określonej grupy społecznej lub przekonania polityczne."
KONWENCJA GENEWSKA

Sytuacja na granicy

0
prób przekroczenia granicy
0
było skutecznych
Prześladowania, groźby, tortury są głównymi przyczynami ucieczki, które wymieniały osoby na granicy. W porównaniu z poprzednimi okresami, niektóre z rodzin wspominały  także inne powody – jak ekonomiczne i medyczne.
W Brześciu, z zamiarem ubiegania się o ochronę w Polsce, znajduje się obecnie od 100 do 200 osób. Średnio tylko jedna rodzina zostanie dopuszczona przez Straż Graniczną do złożenia wniosku o ochronę międzynarodową.

Źródło: Raport Organizacji Human Constanta, 2018

Artykuły i reportaże

Edukacja

6. Chcesz porozmawiać o uchodźcach w Twoim najbliższym otoczeniu, skorzystać z materiałów edukacyjnych, potrzebujesz więcej informacji, napisz do nas.

PRAWA CZŁOWIEKA W ROSJI

Tortury i inne formy złego traktowania stosowane są wciąż powszechnie i systematycznie w aresztach i koloniach karnych.

W Federacji Rosyjskiej mają miejsce pozasądowe egzekucje popełniane w ramach operacji sił bezpieczeństwa, zagrożeni są obrońcy praw człowieka, dziennikarze, a także każdy, kto nie zgadza się z obecną władzą.

W Rosji istnieje ustawa o tzw. „zagranicznych agentach”, która ogranicza działalność organizacji pozarządowych. Na koniec 2018 roku 85 organizacji społecznych widniało na liście „zagranicznych agentów”, 11 kolejnych otrzymało miano „organizacji niepożądanych”.

W 2018 roku uchwalono ustawę, która pozbawiła ochrony kobiety doświadczających przemocy domowej. Na mocy nowych regulacji, jednorazowe pobicie nie jest uznawane za przestępstwo.

Po protestach antykorupcyjnych w marcu 2018 roku, stłumionych przez policję nadużywającą siły, ponad 1600 osób zostało aresztowanych, w tym 14 dziennikarzy.

Sąd Najwyższy zakazał działalności centralnej organizacji świadków Jehowy, uznając 395 organizacji i 170 000 członków za „ekstremistów”.

Od 2013 roku w Rosji funkcjonuje ustawa zakazująca „propagandy nietradycyjnych związków seksualnych wśród nieletnich”. Jest stosowana w praktyce, w 2018 roku aktywistka LGBT Ewdokia Romanowa została ukarana grzywną za udostępnienie linku do strony o prawach seksualnych i reprodukcyjnych.

Więźniowie są transportowani w Rosji w nieludzkich warunkach. Spędzają w drodze nawet 60 godzin z ograniczonym dostępem do toalety, mając do dyspozycji powierzchnię od 0,3 do 0,5 metra kwadratowego.

W Czeczenii, mimo oficjalnie zakończonych działań wojennych, nikt nie może czuć się bezpiecznie. W oficjalnych miejscach zatrzymań i bezprawnych, tajnych aresztach prowadzonych przez funkcjonariuszy policji wciąż stosuje się tortury i inne formy złego traktowania. Nikt nie ponosi odpowiedzialności za te naruszenia.

Mężczyźni postrzegani jako osoby homoseksualne są porywani, torturowani, a nawet zabijani w Czeczenii w ramach skoordynowanej kampanii. W 2017 roku ponad 100 mężczyzn uważanych za gejów zostało porwanych, torturowanych, a co najmniej 3 z nich zostało zabitych. 

"Władze federalne szukają męża. Żądają, żeby wziął na siebie odpowiedzialność za przestępstwo, którego nie popełnił. Przychodzi po niego do domu, bili, znęcali się nad nim. Od tego czasu nasze dzieci żyją w strachu. Prosimy o ochronę…"
R.S.

Zestawienie oświadczeń cudzoziemców

RodzinaPrzyczyny opuszczenia kraju i przyjazdu do Polski
Zadeklarowane przez cudzoziemców wobec przedstawicieli RPDPowtarzające się w notatkach służbowych dołączonych do decyzji o odmowie wjazdu na terytorium RP
M.V.i Z.M. i 3 dzieci[Z.M.] Mój mąż jest poszukiwany. Szukają go był torturowany
  • Chęć dotarcia przez Polskę do Francji, w której cudzoziemcy mieszkali w przeszłości
  • Chęć osiedlenia się w Polsce, podjęcia pracy i wychowania dzieci
  • Brak pracy w Czeczenii i niemożność zapewnienia tam godnego życia rodzinie
    • R.S. i R.S. i 2 dzieci[R.S.] Władze federalne szukają męża. Żądają, żeby wziął na siebie odpowiedzialność za przestępstwo, którego nie popełnił. Przychodzi po niego do domu, bili, znęcali się nad nim. Od tego czasu nasze dzieci żyją w strachu. Prosimy o ochronę…
  • Chęć zamieszkania i podjęcia pracy w Polsce, zapewnienia godnych warunków rodzinie
  • Brak własnego domu w Czeczenii oraz środków na utrzymanie
  • Niemożność znalezienia pomocy w Rosji
    • A.S.i 4 dzieciMiałem problemy polityczne. Żona była członkiem partii „Islamskie Odrodzenie”, grożono jej. Również mój syn był bity...
  • Chęć osiedlenia się w Polsce
  • Ubóstwo, w jakim rodzina cudzoziemca znajdowała się w Tadżykistanie
  • Niemożność znalezienia przez cudzoziemca pomocy materialnej w Rosji, gdzie przebywał wraz z rodziną przez około 1 rok
    • Na podstawie: Informacja o wynikach kontroli Rzecznika Praw Dziecka przeprowadzonej w dniu 10 stycznia 2017 r. na kolejowym przejściu granicznym Terespol-Brześć, obsługiwanym przez Placówkę Straży Granicznej w Terespolu

    Kontakt

    KONSORCJUM